Zo’n vijftien jaar geleden kozen wij er bewust voor om het stadse leven in het centrum van Eindhoven te verruilen voor het buitenleven aan de rand van een kerkdorp van de gemeente Deurne. We verbouwden een prachtige langgevelboerderij naar de eisen van nu waardoor er een enorm woonoppervlak ontstond, maar we merkten in de loop der jaren dat onze belangstelling veel meer buiten dan binnen lag. De ‘veestapel’, die begon met een kat tegen de muizen en een geit om het gras bij te houden, groeide gestaag. Liefhebbers van het buitenleven brachten ons in aanraking met zeldzame Nederlandse landbouwhuisdieren en bevriende boeren wakkerden onze interesse voor het boeren aan. De wens om ons steentje bij te dragen aan een betere wereld werd met de jaren en de komst van de kinderen sterker. De droom om dat te combineren met onze liefde voor dieren en natuur was geboren. Door veel te lezen en te praten met instanties zoals Groen Ontwikkelfonds Brabant, Staatsbosbeheer, gemeente en provincie ontstond een steeds vastomlijnder plan. Frank ging op stage bij een melkveehouderij en de zoektocht naar een geschikte locatie ging van start. Acht jaar na het uitspreken van die oorspronkelijke wens en het verwoorden van de droom is onze boerderij Hoeve Luyterheyde een feit.
Het kon niet anders dan in het Brabantse buitengebied zijn. Hier horen wij thuis. Brabanders in hart en nieren. Verknocht aan de woestheid van de Peel. Hier zochten en vonden wij onze boerderij. Die moest geschikt zijn voor kleinschalige rundveehouderij. Dat wil zeggen dat er voldoende weidegrond, tenminste een schuilstal, ruimte voor onze andere dieren en aangrenzend bos aanwezig moest zijn. Door de klik met de voormalige bewoners en hun verhaal was de boerderij aan de Bospeelweg in Neerkant voor ons vieren plus beestenboel dé plek om definitief neer te strijken.
We bouwen dit bedrijf langzaam op. Dit doen we met zijn tweeën, met hulp van onze kinderen en vrienden. Dat maakt de stapjes die we zetten klein en het avontuur groot. We doen bijna alles voor het eerst. In theorie denken we alles goed uit, overleggen we met ervarings- en andere deskundigen, maar de praktijk is al vele malen weerbarstig gebleken. Stapje voor stapje, neus stoten, leren en weer doorgaan. Heel vaak “komt goed” tegen elkaar zeggen.
We zijn begonnen met de aankoop van vier Brandroden. Na nog een beperkt aantal zorgvuldige aankopen moet de kudde verder organisch groeien, maar niet groter dan ons land aan gras en hooi kan opbrengen. We zijn geheel zelfvoorzienend. Door de kruiden in het gras krijgen de dieren ook voldoende vitaminen en mineralen binnen. Er is op termijn voorzien in een waterberging zodat we altijd over voldoende regenwater beschikken. Onze kudde loopt in principe 365 dagen per jaar buiten. Het bos en de door ons geplante bomen bieden voldoende bescherming tegen de zon en de hitte in de zomer en ook tegen kou in de winter. In de voorseizoenen biedt het bescherming tegen vocht en regen. Alleen in geval van calamiteiten, zoals extreme weersomstandigheden of ziekte, kunnen de koeien naar binnen in onze stal. Op deze wijze is onze veehouderij nagenoeg stikstofloos.
Wij willen hier op termijn van kunnen leven. Bewijzen dat dat kan op een manier waarbij dierenwelzijn en respect voor onze natuurlijke omgeving voorop staan. Wij willen werken, leren en genieten hand in hand doen gaan. Anderen laten mee genieten. En uiteindelijk iets duurzaams (door) kunnen geven aan onze kinderen.